Oczy psów nie różnią się tak bardzo od naszych. Mają źrenice, rogówki, soczewki, pręciki i czopki, które działają podobnie do naszych, choć widzą rzeczy nieco inaczej. Ponieważ ich oczy są podobne do oczu ludzkich, mogą rozwijać niektóre z tych samych chorób oczu, z którymi my się zmagamy. Jedną z chorób oczu, którą dzielą z nami nasi psi przyjaciele jest zaćma – czyli zmętnienie soczewki oka.
Spis treści
Diagnozowanie zaćmy u psów
Jeśli obawiasz się, że Twój pies może mieć zaćmę, umów się na wizytę u lekarza weterynarii. Lekarz weterynarii dokładnie zbada oczy Twojego psa. Używając jasnego światła i soczewki powiększającej, lekarz może wykryć zaćmę, która dopiero się tworzy lub jest niedojrzała i nie zaczęła jeszcze wpływać na wzrok psa. Lekarz weterynarii będzie mógł również wykryć inne problemy z oczami, takie jak zapalenie przedniego odcinka błony naczyniowej i jaskra, które mogą wystąpić w przypadku zaćmy.
Poprzez badanie krwi i sprawdzanie ciśnienia, lekarz będzie szukał chorób ogólnoustrojowych, które mogą mieć wpływ na wzrok, takich jak cukrzyca i nadciśnienie. Wszystkie wyniki badania, objawy kliniczne i wyniki testów dadzą ogólny obraz stanu zdrowia i wzroku Twojego psa. Zaćma u psa może rozwijać się bardzo powoli lub niemal z dnia na dzień.
Prawdopodobnie nie zauważysz żadnych zmian u swojego psa we wczesnym stadium, ale kiedy zaćma będzie dojrzała (całkowicie blokując transmisję światła do siatkówki), pies będzie niewidomy. Może wpadać na ściany lub meble, niepewnie poruszać się po schodach i mieć problemy ze znalezieniem swoich misek z jedzeniem i wodą. Psy mają jednak duże zdolności adaptacyjne i szybko uczą się funkcjonować bez wzroku. W rzeczywistości, jeśli zaćma pojawia się powoli, możesz nawet nie zauważyć, że twój pies oślepł.
Zaćma u psa – stopień zaawansowania
- W początkowym stadium: zaćma jest tak mała, że często wymaga powiększenia, aby ją zdiagnozować. Obejmuje ona mniej niż 15 procent soczewki i nie powoduje utraty wzroku. Wiele psów nie zauważy ich, a operacja usunięcia zaćmy jest rzadko zalecana na tym etapie.
- Niedojrzała: zaćma obejmuje więcej niż 15 procent i do 99 procent soczewki – często wiele warstw lub obszarów. Siatkówka może być nadal widoczna podczas badania, a deficyty wzroku są zazwyczaj łagodne. Znaczna utrata wzroku występuje zwykle w przypadku zaćmy obejmującej 75 procent soczewki, ale stopień, w jakim wpływa ona na psa, jest różny.
- Dojrzała: zaćma starcza u psa obejmuje całą soczewkę, a siatkówka nie jest widoczna podczas badania. Deficyty wzrokowe są często znaczne, często wykrywana jest ślepota lub ślepota bliska. Psy z zaćmą dojrzałą widzą tylko zmiany w świetle. Powinny one zostać poddane operacji usunięcia zaćmy, jeśli wszystkie inne choroby ogólnoustrojowe są pod kontrolą.
- Naddojrzała: soczewka zaczyna się kurczyć, a torebka soczewki wydaje się pomarszczona. Na tym etapie często występuje zapalenie błony naczyniowej (zapalenie wewnątrz oka) wywołane przez soczewkę.
Jeśli zaćma u psa zajmuje mniej niż 30 procent soczewki lub jeśli dotyczy tylko jednego oka, rzadko powoduje pogorszenie widzenia. Kiedy zmętnienie obejmuje około 60 procent całkowitej powierzchni soczewki, utrata wzroku często staje się oczywista. Jeśli zmętnienie postępuje do 100 procent soczewki, pies będzie ślepy w dotkniętym oku. To, czy zaćma pozostaje stabilna, czy postępuje, zależy od rodzaju zaćmy, rasy psa i innych czynników ryzyka. Zaćma u psa jak leczyć? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Leczenie zaćmy u psa
Jeśli zauważysz, że oczy Twojego psa stają się mętne, umów się na wizytę u lekarza weterynarii, aby rozpocząć ocenę, czy to zaćma. Lekarz weterynarii może przepisać krople do oczu (zwykle miejscowo przeciwzapalne lub sterydowe), aby zmniejszyć stan zapalny oka, choć operacja usunięcia zaćmy jest zwykle uważana za najskuteczniejsze leczenie zaćmy u psów.
Wczesna ocena przez eksperta pozwala nam uzyskać więcej informacji na temat ogólnego stanu zdrowia oczu i możemy rozpocząć podawanie kropli do oczu, aby zminimalizować ryzyko wtórnych komplikacji.